Kijkje in de keuken | Deel IV

Kijkje in de keuken • 19 juni 2017 • Door Redactie Geschiedenis Magazine

Waar is de redactie van uw lievelingstijdschrift nu eigenlijk de hele week mee bezig? Deze rubriek geeft u een kijkje in de keuken van Geschiedenis Magazine, de 'koks' zelf zullen u vast verklappen wat er de komende tijd zoal op het 'menu' staat. In deze aflevering gaan we dieper in op een artikel vol jeugdsentiment dat in de maak is voor ons juli-nummer!

Eenvoudige burgers ook een auto
We zijn bezig met een artikel over autoklassiekers van Maarten van Rossem. We vertellen vast dat het niet gaat over de auto als speeltje voor rijke mensen, over racemodellen of over allerlei technische aspecten - hoewel Van Rossem kennelijk best veel weet over wat er onder de motorkap zit. Het artikel gaat meer over de maatschappelijke kant: hoe iemand gewoon op het idee moest komen dat ook eenvoudige burgers een auto wilden hebben, mensen zonder veel geld. Je moest als fabrikant dus een goedkope, simpele auto produceren. Niet een ding met blingbling maar iets dat reed en betrouwbaar was. Iets dat de grote massa van fabrieksarbeiders en boeren zich kon veroorloven - de winst per auto was misschien klein, maar denk je de gigantische afzetmarkt eens in.

Een levenslange startfobie
Het voornoemde briljante plan ontsproot begin 20ste eeuw aan het brein van Henry Ford en het stond aan de basis van een hele reeks klassiekers. Sommige modellen waren heel lang in productie. Niet perse omdat ze zo goed waren. Van Rossems eigen eerste auto, vertelt hij in zijn nieuwe boekje over volksauto’s (uitgeverij Nieuw Amsterdam), was een lawaaiige Ami 8. Die had hij van zijn tante. Ze had hem kort daarvoor nieuw gekocht, maar kreeg hem zo moeilijk aan de praat. Hij kocht hem van haar voor een prikje en, vertelt hij, 'natuurlijk lag dat slechte starten aan mijn tante. Het lag jammer genoeg helemaal niet aan mijn tante. Niemand heeft ooit ontdekt waarom, maar het was een structureel slechte starter. Ik heb toen een levenslange startfobie opgelopen, maar ik ben toch gaan houden van die Ami, als van een lastige vriendin. Hij was comfortabel en mits je je hield aan de strenge regels van het Eend-rijden - altijd vaart houden - kon je er best mee uit de voeten.'

Autorijden mannenwerk?
De Eend, de Mini, de Trabant... de volksauto heeft heel wat iconen opgeleverd. Voor iedereen die in de 20ste eeuw volwassen was, wordt dit een artikel vol jeugdsentiment. En realiseert u zich dat de eerste serieuze automobilist een vrouw was? Dat was Bertha Benz en ze testte in 1888 het nieuwe gemotoriseerde voertuig van haar man op de rit van bijna 100 kilometer van Mannheim naar Pforzheim. Die oerauto liep nog op een soort wasbenzine die alleen bij de apotheek te verkrijgen was - apotheken als de eerste tankstations. En Bertha en haar beide zonen moesten bij hellingen wel eventjes duwen. Ondertussen vond deze geduchte vrouw ook nog even de remvoering uit. De remblokken van de Benz Motorwagen sleten zo snel dat zij een schoenmaker vroeg een stuk ruw leer op de blokken aan te brengen. Hoezo is autorijden mannenwerk?

Eenvoudige burgers ook een auto

We zijn bezig met een artikel over autoklassiekers van Maarten van Rossem. We vertellen vast dat het niet gaat over de auto als speeltje voor rijke mensen, over racemodellen of over allerlei technische aspecten - hoewel Van Rossem kennelijk best veel weet over wat er onder de motorkap zit. Het artikel gaat meer over de maatschappelijke kant: hoe iemand gewoon op het idee moest komen dat ook eenvoudige burgers een auto wilden hebben, mensen zonder veel geld. Je moest als fabrikant dus een goedkope, simpele auto produceren. Niet een ding met blingbling maar iets dat reed en betrouwbaar was. Iets dat de grote massa van fabrieksarbeiders en boeren zich kon veroorloven - de winst per auto was misschien klein, maar denk je de gigantische afzetmarkt eens in.

Een levenslange startfobie

Het voornoemde briljante plan ontsproot begin 20ste eeuw aan het brein van Henry Ford en het stond aan de basis van een hele reeks klassiekers. Sommige modellen waren heel lang in productie. Niet perse omdat ze zo goed waren. Van Rossems eigen eerste auto, vertelt hij in zijn nieuwe boekje over volksauto’s (uitgeverij Nieuw Amsterdam), was een lawaaiige Ami 8. Die had hij van zijn tante. Ze had hem kort daarvoor nieuw gekocht, maar kreeg hem zo moeilijk aan de praat. Hij kocht hem van haar voor een prikje en, vertelt hij, 'natuurlijk lag dat slechte starten aan mijn tante. Het lag jammer genoeg helemaal niet aan mijn tante. Niemand heeft ooit ontdekt waarom, maar het was een structureel slechte starter. Ik heb toen een levenslange startfobie opgelopen, maar ik ben toch gaan houden van die Ami, als van een lastige vriendin. Hij was comfortabel en mits je je hield aan de strenge regels van het Eend-rijden - altijd vaart houden - kon je er best mee uit de voeten.'

Autorijden mannenwerk?

De Eend, de Mini, de Trabant... de volksauto heeft heel wat iconen opgeleverd. Voor iedereen die in de 20ste eeuw volwassen was, wordt dit een artikel vol jeugdsentiment. En realiseert u zich dat de eerste serieuze automobilist een vrouw was? Dat was Bertha Benz en ze testte in 1888 het nieuwe gemotoriseerde voertuig van haar man op de rit van bijna 100 kilometer van Mannheim naar Pforzheim. Die oerauto liep nog op een soort wasbenzine die alleen bij de apotheek te verkrijgen was - apotheken als de eerste tankstations. En Bertha en haar beide zonen moesten bij hellingen wel eventjes duwen. Ondertussen vond deze geduchte vrouw ook nog even de remvoering uit. De remblokken van de Benz Motorwagen sleten zo snel dat zij een schoenmaker vroeg een stuk ruw leer op de blokken aan te brengen. Hoezo is autorijden mannenwerk?

Kijkje in de keuken | Deel IV

Delen: