Hoe blus je een kerk?

De brand in de Notre Dame, alweer meer dan een jaar geleden, liet weer eens zien hoe kwetsbaar middeleeuwse kathedralen zijn. En dan te bedenken dat de brandweer in Parijs over de modernste apparatuur kon beschikken. Hoe deed men dat in de middeleeuwen? Onderzoek naar de Weense Stephansdom bracht dat aan het licht.

Dat de middeleeuwers alleen over eenvoudige middelen beschikten, wil zeker niet zeggen dat de kerkbestuurders het er bij het blussen maar op aan lieten komen. Barbara Schedl van de Universiteit van Wenen beschreef de geschiedenis van de Stephansdom in die stad, zie: www.sanktstephan.at. De kathedraal werd in 1263 gebouwd, nadat een brand de kerk die er eerst stond grotendeels had verwoest.

De Stephansdom (1832) door Rudolf von Alt, publiek domein.

 

In het archief bevonden zich ook de papieren van de Kirchmeister, die de inkomsten en uitgaven van de kerk noteerde. Schedl vond in zijn kasboeken vele verwijzingen naar een blusstelsel: op het dak van de dom werden vaten met bluswater gezet, zodat het bij de hand was mocht het nodig zijn. Die vaten moesten uiteraard eens in de zoveel tijd gereinigd en gerepareerd worden, en het water werd ververst, en daarvoor was geld nodig - en dat zie je terug in de boeken.

Meer lezen over brandpreventie in middeleeuwse en vroegmoderne steden? Dat kan in het mei/juni-nummer van Geschiedenis Magazine. Vanaf 22 mei in de winkel!

Delen: