De zeven wereldwonderen: het mausoleum van Halicarnassus

Mausolus is niet zo’n bekende naam. Toch is zijn praalgraf een van de klassieke wereldwonderen; daar hebben we het woord mausoleum van. Maar wie was hij? Mausolus zwaaide van 377 tot 354 v.Chr. de scepter over Carië, een regio in het zuidwesten van het huidige Turkije die toen deel uitmaakte van het uitgestrekte Perzische rijk. Formeel deed hij dat als satraap (provinciegouverneur) in naam van de Perzische koning. Het hof in Persepolis bevond zich echter ver weg en had andere besognes, zodat Mausolus in de praktijk zijn eigen gang kon gaan. Zo sloot hij op eigen gezag verdragen met naburige steden en werd hij soms als koning aangesproken. Na zijn dood verrees in de Carische hoofdstad Halicarnassus zijn indrukwekkende praalgraf. Wellicht had de vorst reeds zelf opdracht tot de bouw ervan gegeven, maar het initiatief kan ook zijn genomen door zijn weduwe Artemisia. Mogelijk wilde ze haar echtgenoot de grootst mogelijke eer bewijzen, maar een politiek motief is ook denkbaar, want Artemisia nam het bestuur van Mausolus over en had er belang bij om zijn nagedachtenis op te hemelen en hun nauwe band te benadrukken. Toen ze twee jaar later zelf stierf, werd ze in de tombe van haar echtgenoot bijgezet.

Hoe zag het mausoleum van Halicarnassus eruit? Wat is er – ondanks een aardbeving die het praalgraf in de 13de eeuw verwoestte – nog van bewaard gebleven? En hoe hebben Mausolus, Artemisia en hun Mausoleum de latere kunst en archictecuur geïnspireerd? Je leest het in het septembernummer van Geschiedenis Magazine. Meld je uiterlijk donderdag 31 augustus aan als abonnee, dan krijg je dit nummer thuisgestuurd.